D | 15 | DD | 2 | |||||||||||
D | DD | |||||||||||||
10 | ||||||||||||||
DD | 13 | DD | ||||||||||||
8 | 6 | DD | ||||||||||||
5 | 14 | |||||||||||||
D | ||||||||||||||
11 | 9 | 7 | 3 | 1 | 12 | |||||||||
DD | 4 | |||||||||||||
D | D |
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
Jolka:
W diagramie zostały ujawnione wszystkie litery „D”. Pod diagramem odczytamy nazwę rośliny.
Jej właściwości lecznicze znane są od wieków, wywar z niej zalecany był w chorobach reumatycznych, syrop przy przeziębieniach a wąchanie jej podczas kataru odkażało nos. Był to lek zwalczający szkorbut, zabierali ją w dalekie rejsy marynarze, kupcy, wielorybnicy. Ma działanie bakteriobójcze, również w przypadku bakterii opornych na działanie antybiotyków a minerały w niej zawarte wzmacniają odporność organizmu na infekcje i choroby. U osób regularnie ją spożywających spada ryzyko zachorowania na niektóre nowotwory (np. rak trzustki, jelita grubego, jamy ustnej, gardła, jajnika). Ma działanie rozrzedzające krew i przeciwdziałające tworzeniu się zakrzepów, może też przyczynić się do obniżenia ciśnienia, cukru we krwi oraz złego cholesterolu. Surowa lub duszona poprawia trawienie, ale w postaci surowej nie jest wskazana dla osób mających dolegliwości ze strony wątroby lub woreczka żółciowego. Po kuracji antybiotykami wskazane jest spożywanie jej przez kilka dni, wystarczy zalać wodą i wolno dusić, doprawić solą, pieprzem, dwoma łyżkami oliwy i dodać jajko. Zupa z niej to sprawdzony sposób na kaca.
Określenia haseł
urok, czar
* benzyna w baku
* dom ze śnieżnych cegieł
* podobny do sokoła
* opera Pucciniego
* reżyser filmu “Kanał”
* pokojówka Elmiry
* tarcza Zeusa
* lany poniedziałek pod Wawelem
* drzewo z białą korą
* wiedeńska rzeka
* razem z popytem
* głownia
* nauczyciel Karola Wielkiego
* twórca psychologii indywidualnej
* magiczny dla szaradzisty
* Rewolucyjna Fryderyka Chopina
* pion organizacyjny AK
* uczeń w szkole podchorążych
* broń ukryta w „kaburze”
* lodołam
* japońskie bóstwo kuchni
* czeska marka auta
* główna tętnica
* autor „Boskiej komedii”
* „…elfów” Andersena
* anonimowa informacja
* fachowa wskazówka
Jej właściwości lecznicze znane są od wieków, wywar z niej zalecany był w chorobach reumatycznych, syrop przy przeziębieniach a wąchanie jej podczas kataru odkażało nos. Był to lek zwalczający szkorbut, zabierali ją w dalekie rejsy marynarze, kupcy, wielorybnicy. Ma działanie bakteriobójcze, również w przypadku bakterii opornych na działanie antybiotyków a minerały w niej zawarte wzmacniają odporność organizmu na infekcje i choroby. U osób regularnie ją spożywających spada ryzyko zachorowania na niektóre nowotwory (np. rak trzustki, jelita grubego, jamy ustnej, gardła, jajnika). Ma działanie rozrzedzające krew i przeciwdziałające tworzeniu się zakrzepów, może też przyczynić się do obniżenia ciśnienia, cukru we krwi oraz złego cholesterolu. Surowa lub duszona poprawia trawienie, ale w postaci surowej nie jest wskazana dla osób mających dolegliwości ze strony wątroby lub woreczka żółciowego. Po kuracji antybiotykami wskazane jest spożywanie jej przez kilka dni, wystarczy zalać wodą i wolno dusić, doprawić solą, pieprzem, dwoma łyżkami oliwy i dodać jajko. Zupa z niej to sprawdzony sposób na kaca.