Autorzy określeń
system
Tak dowcipne żarciki umiał komponować, Iżby je w kalendarzu można wydrukować:
·
Nowa by się w powieści zrobiła zawiłość: Tu serce, tam powinność! tu zemsta, tam miłość!
·
Zawsze dumał, a strzelcy zawsze nieruchomie Za nim stali. - Aż w cichym i samotnym domie
·
Bo każda chmura inna: na przykład jesienna Pełźnie jak żółw leniwa, ulewą brzemienna
·
Przecież żupana ani kontusza nie kładzie, One służą ku wielkiej sądowej paradzie;
·
Od dzisiaj nie ma zgody; nie ma, nie ma, nie ma! (I krzycząc chodził, tupał nogami obiema).
·
Oczy wodził po polach, po niebios obszarze Pewnie układał w myśli nocne peizaże.
·
Bo przeze drzwi jęk słychać, wrzask i gęste razy. Wkrótce ucichło wszystko; wyszedł sam Gerwazy
·
Wageny i fornalki; mężczyźni, kobiety, Z fajkami, z imbryczkami, wleką pudła, bety;
·
W środku szarzał się kamień; strumień spod kamienia Szumiał, tryskał i zaraz, jakby szukał cienia
·
Który od swej łodygi aż w daleką stronę Wtoczył się jak gość między buraki czerwone.
·
Za każdym zwrotem miecza: Pięknie! Jenerale, Czyś był konfederatem? pięknie, doskonale!
·
Gdyby choć pięćset z tyłu na Moskwę natarło, Powstanie jako pożar wkoło rozpostarło,
·
"Jak mamę kocham, rzekła, czy to, Panie Bracie, Jest w tym sens jaki? czy wy Boga w sercu macie?
·
I bór czernił się na kształt ogromnego gmachu, Słońce nad nim czerwone jak pożar na dachu
·
I dziś zaspał poranek, więc na sługi zrzędził, Widząc myśliwców w polu, czwałem do nich pędził;
·
Takie robiąc sam sobie wyrzuty i skargi, Pochylił w talerz głowę, milczał i gryzł wargi.
·
Gołębie, w nich gruchając karmią swe pisklęta. W stajni kolczuga wielka nad żłobem rozpięta
·
A na głos dzwonka, niby na wiatru powianie, Chylą się wszystkie głowy jak kłosy na łanie.
·
Tam pierzchającą rotę zatrzymuje w biegu, Szykuje, lecz szyk zmienia: z jednego szeregu
·
Jużci my wszystko zrobim, na wszystko gotowi, Tylko niech Ksiądz Dobrodziej jaśniej się wysłowi
·
W którym rzędami flaszek białe sterczą głowy; Wybiera z nich największy kufel kryształowy
·
Gdy nuncyjusz papieski żegnał go na drogę, A poseł austryjacki całował mu nogę
Przepraszam Maria48. Myślałem, że rąbnęłaś się o jedno zero i pozwoliłem sobie zażartować.