Może mniej świątecznie, ale również z lekkim przymrużeniem oka, próbki różnych opinii na temat języka polskiego z roku 1879: . ANKIETA [Oto jeden z wyrazów gwałtem, bez ceremonii i potrzeby wpychanych do języka naszego. Pierwszy raz przed dziesięciu laty zaczęto go używać we Lwowie, a teraz już i do Warszawy się przedziera. Jest to po prostu wyraz francuski: enquete, co znaczy: badanie, śledztwo. Otóż ni ztąd ni zowąd zaczęto śledztwo, a szczególnie komisyą śledczą, nazywać ankietą. Boże odpuść, co z tym językiem wyrabiają!] *** ACIU [Rzeczownik nieodmimienny rodzaju nijakiego, powszechnie na Litwie używany, przeważnie w mowie dziecinnej. Oznacza niekiedy pozdrowienie (powitanie, pożegnanie), częściej zaś podziękowanie (merci). Mówią do dzieci: "Daj 'aciu' temu panu" - znaczy: przywitaj się, pożegnaj albo podziękuj. Niekiedy w stylu żartobliwo-pieszczotliwym i do starszych ten wyraz się używa. ...Za listy, tem milsze im mniej spodziewane, serdeczne 'aciu'. (List Franciszka Malewskiego do sióstr, pisany z Petersburga 21 Listopada 1828 r.) Słownikarze wyrazu tego nie znają.]
BAJBAS [Tak nazywają na Litwie człowieka dużego, niezgrabnego, słowem takiego, co go w Królestwie nazywają dryblasem. Słownikarze go nie znają. Dryblas zaś wcale na Litwie nieznany.]
W gwarze,a właściwie szczebiotaniu rodziców do dzieci "aciu" oznacza "podwórko. "Pójdziemy aciu ,na pacielek". To okropny bełkot,ale często słyszany.prędzej dziecko nauczymy mowy,nie zdrabniając słówek,a ono i tak zrozumie.To tylko takie luźne skojarzenie w związku z powyższym )
Wiem, Mario,że w Waszych stronach tak się mówi,ale nie chciałam przedłużać wypowiedzi.Pozdrawiam serdecznie wszystkich tych co "na polu", "na dworzu" "podwórku" i "ACIU" )
Musisz się zalogować, aby móc umieścić swój komentarz.
Może mniej świątecznie, ale również z lekkim przymrużeniem oka, próbki różnych opinii na temat języka polskiego z roku 1879:
.
ANKIETA
[Oto jeden z wyrazów gwałtem, bez ceremonii i potrzeby wpychanych do języka naszego. Pierwszy raz przed dziesięciu laty zaczęto go używać we Lwowie, a teraz już i do Warszawy się przedziera. Jest to po prostu wyraz francuski: enquete, co znaczy: badanie, śledztwo. Otóż ni ztąd ni zowąd zaczęto śledztwo, a szczególnie komisyą śledczą, nazywać ankietą.
Boże odpuść, co z tym językiem wyrabiają!]
***
ACIU
[Rzeczownik nieodmimienny rodzaju nijakiego, powszechnie na Litwie używany, przeważnie w mowie dziecinnej. Oznacza niekiedy pozdrowienie (powitanie, pożegnanie), częściej zaś podziękowanie (merci). Mówią do dzieci: "Daj 'aciu' temu panu" - znaczy: przywitaj się, pożegnaj albo podziękuj. Niekiedy w stylu żartobliwo-pieszczotliwym i do starszych ten wyraz się używa.
...Za listy, tem milsze im mniej spodziewane, serdeczne 'aciu'. (List Franciszka Malewskiego do sióstr, pisany z Petersburga 21 Listopada 1828 r.)
Słownikarze wyrazu tego nie znają.]
Jak dzieci...
BAJBAS
[Tak nazywają na Litwie człowieka dużego, niezgrabnego, słowem takiego, co go w Królestwie nazywają dryblasem. Słownikarze go nie znają. Dryblas zaś wcale na Litwie nieznany.]
W gwarze,a właściwie szczebiotaniu rodziców do dzieci "aciu" oznacza "podwórko. "Pójdziemy aciu ,na pacielek". To okropny bełkot,ale często słyszany.prędzej dziecko nauczymy mowy,nie zdrabniając słówek,a ono i tak zrozumie.To tylko takie luźne skojarzenie w związku z powyższym
)
Problem w tym, że my nie wychodzimy z dziećmi ani na dwór, ani też na podwórko. My od razu "na pole".
Wiem, Mario,że w Waszych stronach tak się mówi,ale nie chciałam przedłużać wypowiedzi.Pozdrawiam serdecznie wszystkich tych co "na polu", "na dworzu" "podwórku" i "ACIU"
)